Een ochtend in de herfst

Geplaatst op door

Zomaar een vroege ochtend in november.

De zon schijnt, maar de bladeren vallen,

brengt de postbode een brief?

Melancholie en reflectie.

Nog steeds de kachel niet aan, het is oorlog.

Weltschmerz?

Ik wil mooie dingen maken,

of dingen mooi maken.

Om er een beetje tegen te kunnen,

of om het te compenseren?

Nooit mooi genoeg.

Wanneer zijn we met elkaar, zoals het bedoeld is?

Zijn we niet allemaal licht?

Het komt goed, ik weet het.

Maar nu lijkt het eeuwig donker,

al weet je dat hij altijd schijnt.

Altijd.

Je weet het, je ziet het.

Maar soms kan ik niet tegen vallende bladeren.

Groet

René

Delen