Een dag uit het leven van een volkstuinder
Ik ben als volkstuinder vanwege leeftijd vrijgesteld van het algemeen werk in ons tuinencomplex. Van de ene kant wel prettig, hoewel ik het altijd wel gezellig vond, met name als de zon scheen en het werk niet al te zwaar was. Maar van de andere kant vond ik 5 keer per seizoen een hele lange zaterdagochtend wel wat veel, temeer daar ik een heel onderhouds-intensieve tuin heb waar ik echt mijn handen aan vol heb.
Maar ja, het werk moet gedaan worden en de tuinbevolking vergrijst. Dus toen er een dringend beroep op eenieder gedaan werd om mee te helpen 300 boompjes te planten buiten het hek van het tuinpark heb ik me ook ingeschreven. Er waren stekelboompjes ingekocht om inbraak minder aantrekkelijk te maken.
Dat betekende gisteren gruwelijk vroeg op want tuinders beginnen altijd vroeg. Ik moest er om 9.15 u. zijn maar werd pas wakker om 8.15 u., dus dat was krap aan. En toen bleek ook de zon nog eens te schijnen en prachtige lange schaduwen te werpen. Vandaar dat deze fotogek steeds een lepel muesli in zijn mond propte om meteen weer verder te fotograferen. Veel te kort natuurlijk helaas. Om 8.45 u. stond ik tamelijk gehaast buiten. Maar bij de Geldersekade gekomen bleken de spiegelingen echt niet zomaar voorbij gereden te kunnen worden: windstil en een zonnetje, wat wil je nog meer.
Nou ik wist wel wat ik meer wilde: de stad in om spiegelingen in de grachten te gaan fotograferen. Maar de plicht riep oorverdovend hard, dus na wat snelle pics ben ik doorgesjeesd naar de pont die ik net haalde, anders had ik een kwartier moeten wachten, want zaterdag vaart er maar 1 pont, en was ik beslist te laat gekomen. Op de pont ook gefotografeerd, maar dat kost geen extra tijd, dat scheelt weer. Ik bleek niet eens de laatste te zijn, en de koffie was nog niet op.
Snel naar mijn tuin voor werkschoenen en een schop, en een paar snelle pics want de sfeer in de vroege ochtend is echt ongelooflijk lekker daar, en daarna 20-25 boompjes geplant. In de pauze koffie en aan het eind een heerlijke vega-soep van de voorzitster. Een uurtje uitgeteld op een bankje in de zon zitten genieten en daarna vetbolletjes, pinda’s en zonnebloempitten gaan kopen voor de vogeltjes, en nog wat opgeruimd. Toen ik weer bij de pont was zag ik dat ik mijn werkschoenen nog aan had en kon ik weer terug, grrrrr. Slechts een paar foto’s op de pont genomen, eigenlijk alleen van de pannenkoekenboot. En toen had ik het wel gehad. Eten had ik al klaar, maar zelfs nog even boodschappen gedaan, en dit blogje gemaakt. Vandaag naar Friesland.
Dit was een dag uit mijn leven als volkstuinder.
groetjes
rené
