De Westertoren en de fotofreak

Drie keer ben ik al naar de Westermarkt getogen om de Westertoren te fotograferen. Iedereen die hier vaker komt weet dat ik een zwak heb voor torens en vooral wanneer ze besteigerd worden. Zo heb ik vele reportages gemaakt over de steigerbouw aan de Zuiderkerk, een aantal jaren geleden, die ik zelfs vanaf mijn achtergalerij goed kon volgen.

En nu bleek dus de Westertoren aan de beurt. WEER aan de beurt mag je wel zeggen. Ik herinner me namelijk nog goed dat het een aantal jaren geleden ook al is gedaan. In mijn beleving nog maar net, want ik herinner me nog als de dag van gisteren dat het eindresultaat voor iedereen flink wennen was: felle kleuren in plaats van het meer bescheiden kleurenpalet van daarvóór. Ik vond het behoorlijk kitscherig, maar het wende ook weer snel. Misschien omdat het zulke heftige reacties opriep staat het nog vers in mijn geheugen zodat het korter geleden lijkt. Maar ik heb sowieso een slecht tijdsbesef. In mijn optimistische buien zie ik dat als een bewijs voor het leven in het NU. Maar het kan ook gewoon een vorm van dementie wezen natuurlijk.

Hoe dan ook, ik was aardig tevreden met de foto’s die het een en ander opleverde. Ik denk niet dat er NOG een blogje van komt, al weet je het nooit. Die haan moet er misschien ook af, of anders moeten de klokken misschien uit de toren getakeld worden, dat was bij de Zuiderkerk tamelijk spectaculair. Maar ik vermoed dat ze dat de vorige keer al wel gedaan hebben.

Groetjes

rené

Kerk en staat waren kennelijk niet geheel van elkaar gescheiden in de tijd van het bouwen van de toren.
Om een uur of drie met de lift naar beneden na de werkdag.
Man en vaas.
Één minuut terug?
“Hé, daar staat NOG een vaas!!”