De steigerbouwers van Mozes

Toen ik vrijdag van het landje van Geijsel, het ondergelopen weiland bij Ouderkerk, terug kwam waren de steigerbouwers de top van een van de torens van de Mozes & Aäron genaderd. Ik neem aan dat die linker toren de Mozes is. Ik had mijn beste telelens bij me vanwege de vogels en heb daarmee dus ook deze stoere binken scherp kunnen fotograferen.

Het zijn echt top-atleten. Je moet stevig in je schoenen staan, een enorme concentratie hebben en stabiliteit in alle opzichten. En geen hoogtevrees natuurlijk. Het is bovendien een teamsport want je moet ontzettend goed samenwerken.

Ik heb wel een uur staan fotograferen, kon er niet genoeg van krijgen. Ook al omdat er geen wolkje aan de lucht was natuurlijk, en ook een beetje omdat die atleten nou eenmaal over het algemeen niet van die lelijkerds zijn. En ja, alle menselijke wezens die op daken en torens aan het werk zijn, of anderszins aanwezig, hebben automatisch mijn aandacht. Ik weet ook niet wat dat is, misschien omdat ik het zelf ondanks dat ik geen hoogtevrees heb, nooit zou durven. Een subtiele vorm van jaloezie misschien?????

Ik kreeg trouwens een soort déjà vu gevoel: jaren geleden heb ik wat dit genre betreft mijn grootste project gefotografeerd: de renovatie van de Zuiderkerk. Daar heb ik toen veel blogjes over gemaakt en met een flink aantal foto’s daarvan in de vitrines in de St.Antoniesbreestraat gehangen, onderdeel van een soort straat-tentoonstelling. Op mijn overzichtstentoonstelling in de Amstelkerk hingen er ook twee.

Groetjes

rené