De prachtige fauna van Koh Samed

Ik ben fotogek maar ook vogelgek, en dat is een tijdrovende combinatie. Ik heb altijd erg veel geduld bij het fotograferen van vogels, maar dit sloeg wel alles. Ik had iets voorbij het einde van Tubtim, het resort waar wij een huisje met uitzicht over zee hadden, al de eerste keer dat ik dat weggetje daar naartoe liep een blauw vogeltje gezien dat erg schuw was en niet door mij gefotografeerd wilde worden. Maar dan komt de fotelgek in mij naar boven. Ik ging er namelijk van uit dat hij een beetje rond dezelfde plek zijn domicilie zou hebben, en de volgende dag ben ik daar gaan staan met het plan net zo lang te blijven totdat ik hem had gefotografeerd. Drie kwartier maar liefst stond ik daar naar een paar struiken en bomen te kijken, ondertussen natuurlijk wel af en toe een fotootje gemaakt van wat ik vanaf die plek verder zoal zag.

Uiteindelijk bleek ik gelijk te krijgen met mijn aanname dat hij daar woonde en zag ik hem af en toe. Maar ondanks dat ik hem toen een paar keer kon fotograferen waren de foto’s nooit goed, er zat altijd wel een takje voor of hij zat net met zijn snaveltje achter een blad. Tot deze foto dus, de enige die lukte, en dat was zeker na drie kwartier, als het niet langer was. Ik was zo blij als een kind, vond het bijna HET hoogtepunt van de hele vakantie.

Dus dit blog begin ik met dat blauwe vogeltje, maar zoals je hieronder ziet was er wel meer dat de moeite waard was. En alles op Tubtim, of hooguit honderd meter verder, gefotografeerd.

Groetjes

rené