De oma-fiets

In mijn studententijd had je van die ouderwetse oma-fietsen, soms echt oud maar soms ook nieuw, zoals ze die Volkswagen kevers bijvoorbeeld ook nog eens opnieuw zijn gaan maken. Ik heb er toen een paar keer eentje gehad. Van 11 fietsen maar liefst ben ik in die tijd eigenaar geweest, je was toen blij als je een fiets had die niet binnen het jaar gejat werd.

Maar de huidige oma-fietsen zien er heel anders uit dan toen: ze hebben een computertje en een geruisloze motor waarvan je bijna niet kan zien waar die zit. Kortom, de oma-fietsen zijn geëvalueerd tot electrische fietsen. Een beetje oma heeft er tegenwoordig een, en de opa’s ook. Die nemen namelijk geen opa-fiets want dan moet je je been zo hoog in de lucht gooien, zo’n oma-fiets stapt veel lekkerder op als je een beetje stram wordt.

Enfin, je voelt hem al aankomen: ik mag dan noch opa noch oma zijn, ik heb wel een nieuwe oma-fiets gekocht. En ik moet zeggen: het is een revelatie. Niet alleen word ik nu niet meer constant door fluitende tachtigplussers voorbij gesjeesd, ik kom nu op plaatsen die ik op mijn gewone fiets toch te ver vond. Al moet ik er bij zeggen dat ik met mijn korte tochtjes, qua lengte maar niet wat tijd betreft, heel tevreden was. De twee toertjes die ik nu met mijn nieuwe vehikel heb gemaakt kon je trouwens met een gewone fiets ook makkelijk doen. Maar ik niet want ik heb al jaren een pre-electrisch bejaarden-tempo.

Vooral het tegen de wind in fietsen terwijl het aanvoelt of je wind méé hebt is een sensatie. Ik ben twee keer met Jan op pad geweest en heb beide keren tegen de wind in kopwerk verricht. Jan heeft een gewone racefiets, daar is hij trouwens mee naar Rome gefietst vanuit Amsterdam: hij is erg sportief en geen haar op zijn hoofd zou er aan denken zo’n elektriek ding te kopen. Maar nu hij gezien heeft wat die fiets doet en er zelf even op gezeten heeft bekende hij dat hij misschien toch……ooit….

Groetjes

rené

PS: het fietstochtje was op 2 juli, ik ben een beetje achter, maar beschouw het blog niet meer als echt DAGboek.

PS: het kaartje is van Jan.