De Karel Doorman en de Rotterdam 1

Geplaatst op door

Gisteren-ochtend vroeg op pad, om 06 uur stond ik al ongewassen, ongeschoren en ongegeten buiten. Ik had het idee om de vroegte in mijn tuin weer een keer mee te maken. Via de wallen wilde ik de pont nemen naar EYE omdat de gebruikelijke pont op dat tijdstip nog niet vaart op zondag.

Dus eerst wat foto’s in de rosse buurt gemaakt, beetje creepy op zondag-ochtend, allerlei rafelrand-figuren liepen er rond. Die moet je natuurlijk niet fotograferen want dat willen ze niet, terecht. Ik werd een keer vriendelijk doch dringend “goedenavond” toegewenst, dus dan voel je de stemming een beetje. Toch een man gefotografeerd, maar die lag te slapen, in de armen van majoor Bosshardt, dat kon ik echt niet laten. Die foto heb ik op de buurt-groep op facebook gezet.

Toen ik het gat bij het C.S fotografeerde reed ik lek, dus moest weer naar huis lopen. Daar mijn stadsfiets gepakt, ik was namelijk op mijn vouwfietsje, en weer via de kortste route naar de pont. Voor de zoveelste keer deze week zag ik de twee marine-schepen liggen en besloot die voor de zoveelste keer te gaan fotograferen. Vervolgens naar de tuin. Daar waande ik me echt in het tropisch regenwoud: het was nat, warm, de zon scheen al door de bladeren, en de halsbandparkieten zorgden met hun gekrijs voor de finishing touch, ze zaten zelfs in mijn berk. Behalve ook andere vogelgeluiden was het doodstil en ik waande me in het buitenland, puur geluk. Lekker ontbeten, af en toe een fotootje.

Na een paar uur kwam mijn buurvrouw op haar tuin en toen zij na enige tijd bezoek kreeg dacht ik: weet je wat, ik ga lekker thuis douchen. Nu wel de gebruikelijke route met de pont, maar aan de IJ-oever zag ik die schepen weer en omdat ik in een heerlijke relaxte bui was ben ik op een bankje gaan zitten om te kijken en te fotograferen. Uren en uren, ik denk echt dat ik er wel 5 uur gezeten heb. Na een uur of 2 vond ik het wel genoeg, maar toen meende ik activiteiten te bespeuren die op een naderend vertrek wezen. Wat ik daarvan leerde was dat je bij het leger geen haastgevoel moet hebben, en dat nam ik over, anders had ik het draaien van de Rotterdam niet kunnen fotograferen want het duurde nog twee uur voor het zover was. Daarna de pont genomen maar bedacht toen dat de Karel Doorman ook wel eens vandaag weg zou kunnen gaan, en toen ik de sleepboten terug zag komen wist ik het zeker: ook daar blijf ik op wachten. Dat duurde wat korter maar zeker ook een uur. En daar heb ik de mooiste foto’s gemaakt want dat was met licht van achteren en veel en veel dichterbij. Die foto’s volgen later.

Ik kwam met 1061 foto’s thuis.

Groet

René

Veel vrouwen, dat had ik niet verwacht.
Veel roken en veel mobieltjes.
De mensen op het bootje zwaaiden en er werd teruggezwaaid, maar die foto is minder.
Beetje moe?
De sleepboten, en kijkers.
De hoofdtros ging los
Het doek hangt aan het Muziekgebouw en is van het Holland-Festival, de torens zijn van de IJ-tunnel.
Pikhaak om het touw uit het water te vissen dat vanaf het dek naar de sleper werd gegooid.
Het draaien van de Rotterdam.
In de verte de windvaan van het paleis op de Dam.
Voorkant Nikolaaskerk
Delen