De drukte en de tuin

Ik weet niet of het komt omdat ik zoveel in mijn tuin ben en de stilte proef, of omdat ik aanleg voor hypochondrie heb, maar ik was gisteren in de stad en kreeg het spaans benauwd van de drukte. Ik wilde even over de nieuwe 3D geprinte brug over het water van de OudezijdsAchterburgwal, door Maxima officieel geopend: en die stond vol met mensen. Ben er toch overheen gelopen maar hield op een gegeven ogenblik letterlijk mijn adem in. Helpt niet denk ik, maar het was een onbedachte reactie op het feit dat ik geen 1,5 meter afstand kon houden. Ik had meteen spijt dat ik er zo nodig overheen moest. Een minuut later kwamen er twee handhavers die de mensen verzochten om van de brug af te gaan, wat ze deden. Ik was de enige dus niet die zijn bedenkingen had.
Later rustig op het terrasje van de Queenshead gezeten, dat voelde een stuk beter.
Maar mijn tuin, ja, wat zal ik er nog over zeggen………………
Nou, misschien dat het me steeds duidelijker wordt dat hij belangrijk is voor mijn bewustwording.
groet
René



















Wat een mooie foto’s! Ik herken veel in onze tuin ook op Tuinpark Onsbuiten! Explosief groen en inderdaad slakken en rupsen… de natuur heelt en hersteld
Zo is dat!
Hoi René,
Het vogeltje dat je wilde kersen wél lust is het vrouwtje zwartkop! Is heel moeilijk te herkennen of te fotograferen. Het mannetje (met de zwarte pet op) laat zich veel meer zien.
Sinds vorige maand ben ik ook de gelukkige ‘eigenaar’ van een tuin 🥳! Na zes jaar wachtlijst heb ik een plekje op Amstelglorie! Het is een verwaarloosde, burgerlijke tuin met vervallen huisje maar we gaan er (ook) ons paradijs van maken 😊🙌🏻
Groet, (nicht) Hilde
O GEWELDIG: GEFELICITEERD!!!!!!!!!!!!!!!! En wat leuk wat je over dat vogeltje schrijf, ze was inderdaad erg schuw.