De aanbidding van het gouden kalf

Hoewel het en bekend verhaal is even in het kort voor degenen die het niet kennen. Toen Mozes, onderweg uit Egypte met het Joodse volk, de berg Sinaï beklom om daar uit handen van god de tien geboden te ontvangen om zo beter volgens de wetten van god te kunnen leven, maakten de joden ondertussen een eigen (af-)god die zij begonnen te vereren, een gouden kalf.

Dit verhaal is altijd een simpel voorbeeld geweest voor de twee basis-keuzes die je als mens hebt. Je kunt leven vanuit de gedachte dat je als mens een uiting bent van de goddelijk oerkracht en je handelingen daarop afstemmen en leven om te creëren, liefde te geven, er voor elkaar te zijn, respect voor de aarde en de hele schepping te hebben, kortom: volgens de “wetten” van god te leven. OF je kunt alle krachten voor eigen gewin aanwenden, dus in de materie verstrikt raken en macht en rijkdom nastreven en je ego laten domineren omdat je je daarmee identificeert i.p.v. met je echte goddelijke ZELF, kortom: het gouden kalf aanbidden.

Ik ervaar die twee keuze-mogelijkheden altijd als de strijd tussen goed en kwaad. De Lord of the Rings is er op gebaseerd, en die laat haarfijn zien hoe sterk de kracht van de materie, de macht van het ego, is: als Frodo en zijn metgezel alles in de waagschaal hebben gesteld om de macht van dat kwaad te breken door met gevaar voor eigen leven de mount of doom te beklimmen en de ring van macht te vernietigen door hem in het vuur te werpen, bezwijkt Frodo op het laatst toch voor de verleiding, maar raakt hem dan uiteindelijk toch kwijt omdat het goede uiteindelijk zal overwinnen.

Het niet volgens de “goddelijke wetten” leven heeft consequenties. De uitputting van de aarde door het verkeerd aanwenden van haar hulpbronnen bijvoorbeeld heeft tot gevolg dat die aarde reageert, dat zijn gewoon natuurwetten. Dat zien we tegenwoordig gebeuren maar dat is niet voor de eerste keer het geval. Ik ben momenteel een boek aan het lezen met uitspraken van de ziener Edgar Cayce die in de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw een beroemdheid was in Amerika. Hij hielp mensen met onoplosbare fysieke problemen door naar hun vorige levens te gaan waarin de karmische oorzaak van het huidige probleem was ontstaan. Dat deed hij op afstand, hij hoefde alleen maar naam en adres te weten! Omdat er veel incarnaties uit de periode van het continent Atlantis bij waren zei hij dáárover ook veel. En dáár was die strijd tussen degenen die volgens de goddelijke wetten leefden, de Children of the Law of One, en degenen die hun ego lieten prevaleren, de Sons of Belial, er de oorzaak van dat Atlantis uiteindelijk in fases in de aardbodem zonk, slechts enige pieken bleven boven water zoals de Bahama’s. Overigens zagen ze dat aankomen en zijn ze gevlucht voor de definitieve ondergang 10.500 jaar geleden: naar Egypte en naar midden Amerika, vandaar dat de Maya’s zowel als de Egyptenaren pyramides hadden, dat komt vanwege die Atlantiërs.

Je kan geloven dat Atlantis bestaan heeft of niet, ik doe dat trouwens wel, maar eigenlijk is dat niet belangrijk. Romans lees je tenslotte ook omdat ze je iets te zeggen hebben, en die zijn ook niet “waar”, immers ontsproten aan de fantasie van de schrijver. The Lord of the Rings is ook een fantasieverhaal maar het appelleert aan iets binnen in jezelf. Met dat in mijn achterhoofd lees ik ook zo’n boek over Atlantis.

Ik ben al van vóór de eerste impeachment van Trump de Amerikaanse politiek aan het volgen. Dat heb ik altijd toch als erg vreemd ervaren, omdat ik nou eenmaal Nederlander ben en geen Amerikaan. Maar opeens begrijp ik waar die fascinatie vandaan komt: ik zie het gebeuren daar als dezelfde strijd die ik hierboven beschrijf. De republikeinen zijn de ego-aanbidders, de materialisten, de machtswellustelingen, de geldwolven die alles voor zichzelf willen hebben, die de rijken i.p.v. de armen steunen: de Sons of Belial. Zij liggen op hun knieën voor het gouden kalf, en dat is TRUMP.

Groetjes

René

Van links naar rechts de republikeinen Mitch McConnell, Mike Pence, gouden kalf Trump, senator Ted Cruz, senator Josh Hawley in aanbidding voor hun gouden kalf Trump. Net buiten de foto liggen op hun knieën Lindsey Graham, Matt Gaetz en Ron Johnson. Dit in Mexico vervaardigde (!) beeld werd daadwerkelijk gebruikt op CPAC, een jaarlijkse conservatieve bijeenkomst in de V.S., waar Trump in levende lijve ook hartstochtelijk werd toegejuicht.