Charleroi 1

Op een kaart had Jan gezien waar waarschijnlijk het oude industriële complex van Charleroi gelegen was, en dat bleek te kloppen. We moesten eerst langs het treinstation Charleroi-west en kwamen daar al in de stemming, als je de foto hierboven ziet begrijp je wel waarom. Daarna door een straat met vervallen huizen waar we bedwelmd werden door het uitzicht op vervallen, ondefinieerbare, verlaten fabrieksterreinen. Maar toen we een eind verderop zo’n groot voormalig fabrieksterrein op konden lopen was er sprake van regelrechte euforie. We waanden ons in India of Bangladesh. Ik heb wel eens foto’s gezien van zee-kusten waar ze oude olietankers slopen, nou, daar deed het me sterk aan denken.

Dit is het eerste blog hierover, en zeker niet het laatste. Ik vind dat de desolate sfeer op de foto’s redelijk uitkomt, hoewel je het nooit zo krijgt als je zou willen. Daarom ga ik in een van de volgende blogs over dit onderwerp wat met kleuren experimenteren om te kijken of ik het gevoel dat we daar kregen nog beter kan benaderen. Dat hoeft dan juist niet met de natuurlijkheid van de foto’s samen te hangen, ik zat bijvoorbeeld te denken om er een paar koud-blauw te maken.

We zullen het zien, het is een stimulerende uitstap geweest, dat kan je over dat weekendje wel zeggen.

Groetjes

rené