Categorie: Zonder Categorie

Op de dag af 5 maanden geleden, 26 juni dus, kreeg ik een computercrash. Ik vond al een hele tijd dat ik veel teveel achter de computer zat maar kreeg het niet voor elkaar dat te verminderen. Die hele crash beschouwde ik dan ook als een ingreep van het universum, of mijn “helpers” of wat dan ook. Daar was ik temeer van overtuigd omdat mijn ex, die mijn computer “doet”, voor onbepaalde tijd (bleek dus bijna 5 maanden) op exact dezelfde dag naar Griekenland vloog en hij iets heel ingewikkelds op mijn computer had geïnstalleerd (virtual box) waar ik niemand anders aan laat zitten.

Mijn buurman hier heeft wel samen met hem, terwijl hij dus in Griekenland zat, via een video-verbinding van whatsapp uren geprobeerd hem te repareren, maar dat lukte dus niet. Daarbij zat ik trouwens met stijgende verbazing en bewondering naar alle ingewikkeldheden te kijken die zij met elkaar doornamen.

Enfin, ik heb dus het gevoel dat het allemaal niet voor niks is geweest. Nu hij eindelijk gerepareerd is, Sunny is er 15 uur mee bezig geweest, blijk ik absoluut van mijn blogdwang af maar ben ik er ook achter gekomen dat ik wel wil blijven bloggen omdat ik graag mooie dingen wil maken. Maar ik ga dus niet zo vaak meer een blog zetten, het idee van DAGBOEK is er nu helemaal van af, hoewel ik die naam wel handhaaf. Ik denk ook dat dit de kwaliteit van mijn blogs ten goede komt trouwens.

Het wordt hier dus meer “te hooi en te gras”, gewoon waar ik zin in heb op dat moment. Dit blog is daar een voorbeeld van: ik kijk met veel plezier op mijn vakantie met Jan in Spanje terug, en had ontzettend veel zin om hier foto’s van ons bezoek aan de zoutpannen bij Cadiz te plaatsen, voor mij bijna “het” hoogtepunt van de vakantie vanwege de flamingo’s. Die hadden we al vaak gezien vanaf de weg tussen Jerez en Cadiz die we altijd namen om naar de stranden te gaan. En ik had Jan al even vaak gezegd dat het voor mij een droom was daar dichterbij te komen, maar dat dat waarschijnlijk onmogelijk was want we zagen daar nooit mensen. Jan stelde voor om het toch eens te proberen, en tegen de verwachtingen in lukte dat dus op wonderbaarlijke wijze. Ik heb iets met vogels, dus ik was daar in de zevende hemel.

Groetjes

rené

PS: we hadden allebei besloten niet de zware zeer goede telelens mee te nemen maar alleen ons telecompactje. Daarmee kan je heel dichtbij komen maar de kwaliteit is wel minder dan met die tele. Dat deden we omdat we alleen handbagage mee wilden nemen en die lens daarvoor te groot was. Plus dat we toch voornamelijk op stranden wilden liggen en je dan niks aan die tele hebt.