Categorie: Zonder Categorie

ZOMER!!!!! Dit oude blog vond ik erg toepasselijk voor deze 21ste juni: hij is van 21 juni 2015 en heeft alles met de overgang naar de zomer te maken. Hoewel ik van plan was vaker de wisseling der seizoenen zo intensief mee te maken is het er helaas nooit meer van gekomen. Het blog heet:

DE ZWEETHUT

Gisteren met vriend H. en met S., een bekende van hem, vanuit mijn tuin, waar mijn auto stond, naar Wapserveen gereden om daar een zweethut-ceremonie mee te maken.

Dat bleek een zeer intens gebeuren te zijn.

Op het prachtige natuurterrein van de leefgemeenschap De Hobbitstee kwamen 13 mannen bijeen om de de wisseling van het seizoen te vieren. Er stond al een staketsel van de hut klaar, de opbouw bestond uit het gezamenlijk bedekken van dat karkas met oude dekens, drie lagen, en een dekzeil. Ondertussen werd door een vuurman een zeer geordende brandstapel gebouwd.

Toen dat klaar was werden er stenen om die brandstapel gelegd en daarmee werd een ritueel gedaan. Voor elk van de vier windrichtingen werd een steen  op de vlakke brandstapel gelegd waarbij de verschillende betekenissen van die windrichtingen genoemd werden en ze begroet werden met een handgebaar. De rest van de stenen werd een voor een door degene die daar behoefte aan had in een kringetje op de brandstapel gelegd onder het uitspreken van een wens voor aarde, mensheid, kosmos. Daarbij werd door degenen die die wens wilden bekrachtigen op elke steen een plukje van een kruidenmengsel met tabak gelegd. Vervolgens werd het vuur aangestoken.

Ruim een uur moest dat branden om de stenen te verhitten. Ondertussen werd er gegeten en rond het vuur gezeten.

Uiteindelijk was het klaar, gingen de kleren uit en zocht eenieder een plekje in de hut. Door de opening werd één voor één een gloeiende steen binnengeschoven met een riek die dan met twee delen van een hertengewei in een ondiepe kuil werd gelegd door de “ceremoniemeester”, besprenkeld met een kruid dat als sterretjes opgloeide op de rode steen, en werd na 9 stenen de hut gesloten. In het pikkedonker zag je alleen de roodgloeiende stenen, erg indrukwekkend.

Er werd water op de stenen gesprenkeld en ons werd gevraagd een verbinding met je buik en de stenen te leggen. Hierna werd gevraagd je voor te stellen dat je vanuit je navel naar beneden een verbinding met de aarde maakte en vervolgens vanuit hetzelfde punt een verbinding omhoog met de kosmos en dan de verbinding tussen die twee te maken. Ik vond het geweldig.

Er waren vier rondes waarin wensen uitgesproken werden, zowel persoonlijke, wat voor mij niet zo hoefde, als voor de aarde en mensheid, er werd gezongen en door de ceremoniemeester getrommeld en er waren momenten van stilte. Bij de tweede ronde hield ik het bijna niet vol, dacht dat ik het begaf, maar liggend bleek dat uiteindelijk toch te lukken, als een dronken olifant kroop ik erna de hut uit. Ik hoorde achteraf dat meer mensen juist die sessie zwaar hadden gevonden.

Een zeer bizondere ervaring, en voor herhaling vatbaar. Ik denk dat ik er de volgende keer nog meer aan ga hebben omdat de betekenis me gaandeweg steeds duidelijker werd.

groet

René