Categorie: Vakanties

In het kader van elke week een oud blog nu een van de blogs die ik maakte over mijn vakantie in Nepal in 2007. Deze staat op nummer 2 van mijn bijzonderste vakanties. Op 1 staat mijn reis naar Peru en Bolivia: niet alleen omdat die zo mooi was maar ook omdat ik daar een karmische vereffening meemaakte, en op de Manchu Picchu twee intensieve spirituele ervaringen had. Op 3 staat mijn vakantie in Zuid-Afrika waar ik een weekje bij vrienden logeerde en 14 dagen in mijn eentje in een huur-auto door de Kaap-provincie heb gereden.

In Nepal was ik met een vrouw en die wilde me na de vakantie niet meer zien. We hadden één keer erge ruzie gehad maar ik dacht dat dat was overgewaaid want op het laatst van de vakantie bood ze me een vliegreisje naar de Mount Everest aan waar ik eigenlijk geen geld meer voor had en waar ik heel erg blij mee was. De eerste jaren spraken we niet meer met elkaar ondanks het feit dat ik haar regelmatig zag omdat ze in mijn leefomgeving verkeert, maar tegenwoordig maken we af en toe een praatje. Ik ga zelf ook met bepaalde mensen niet meer om omdat ik het genoeg vind, zonder mensen af te wijzen trouwens, dus ik begrijp het wel. Al ben ik er wel nieuwsgierig naar geweest wat het nou precies was, áls er al een expliciete oorzaak voor was natuurlijk, het kan ook gewoon genoeg geweest zijn. Wat dat betreft vind ik het wel een soort verworvenheid dat ik kan accepteren hoe de zaken nu eenmaal lopen. Al besef ik ook dat mensen niet voor niks op je pad komen, ze houden je een spiegel voor, dus je moet wel uitkijken wat je doet.

Ik heb over mijn Nepal-reis maar liefst 38 blogs geplaatst, dus het is maar heel willekeurig welke ik hier laat zien. Het is een van de blogs geworden van de Jomson-trektocht van 14 dagen die we maakten, met als invalshoek de vlaktes en de bergen:

woensdag 14 november 2007:

DE JOMSON-TREK

Je kan in Nepal eindeloos veel trektochten maken, van korte makkelijke “wandelingen” tot lange gevaarlijke expedities en alles wat daar tussenin ligt. Wij kozen een redelijk lange maar niet al te moeilijke tocht met als hoogste punt 3800 meter: de JOMSOM-trek, genoemd naar een plaatsje waar je de tocht kunt beginnen of eindigen omdat er een vliegveldje is.

Als je niet in Jomsom wilt beginnen ga je vanuit Pokhara, een stadje op ongeveer 70 kilometer ten oosten van Kathmandu, naar het beginpunt Nayapul om van daaruit naar Jomsom te lopen. Daartoe besloten wij dus. Vanuit Jomsom kan je terugvliegen maar je kunt ook besluiten dezelfde weg terug te gaan. Omdat ik tijdens het Pieterpad last had gekregen van tendinitis was dat terugvliegen een reële optie, want ik was bang dat ik weer last zou krijgen. Gelukkig bleek het bewegingsapparaat het zo goed te houden ( o.a. dankzij preventief smeren van arnica-zalf), dat we terug konden lópen. In totaal hebben we 14 dagen elke dag een uur of 6 tot 9 gewandeld.

Het is een werkelijk schitterende tocht met uiterst verschillende landschappen, elk een wereld op zich. Zo zijn er rijstvelden (in het begin), bossen, (erg veel lijkend overigens op wat ik op het Canarische eiland La Gomera zag), en bergen, met af en toe een besneeuwde bergtop in de verte. Veel rivieren overspannen met wiebelige hangbruggen en tientallen watervallen. In het begin was het vrij bewolkt maar later, toen het landschap ruwer werd, klaarde het op en konden we de Himalaya-toppen eindelijk goed zien, ook al omdat we er steeds dichterbij kwamen. Van dat laatste gedeelte wil ik nu wat foto’s laten zien omdat ik ontzettend houd van die kale vlaktes en dat ruige berglandschap.

Ik heb nog verschrikkelijk veel foto’s van de dorpjes en de mensen en ezels die ook van het doorgaans smalle pad gebruik maakten, maar dat komt ongetwijfeld in een van de volgende blogs aan bod. Hoewel: ook op deze foto’s staan twee dorpjes, maar hier zijn ze meer onderdeel van het landschap. Het zijn Kagbeni en Jharkot, alsmede het heiligdom Muktinath, één en twee dagen lopen voorbij Jomsom. Muktinath was dus het verste, en tevens hoogste punt, vandaar gingen we bijna de zelfde weg terug.

groetekus
rené