Binnen blijven

Die sneeuw kwam me eigenlijk best goed uit gisteren.

Want je kan beter met kou en nattigheid binnen moeten zitten dan als het stralend mooi weer is, de vogeltjes fluiten en het riet zacht wuift in de wind.

Dus is het veel verstandiger om nu corona te hebben, dan mis je niks en je kan ook nog eens leuke fotootjes van de sneeuw maken.

En dat heb ik voor de tweede keer nu. Veel hoesten, vooral ’s nachts waardoor ik een behoorlijk slaaptekort heb opgelopen, maar vanaf gisteren gaat het na een dag of vier weer een stuk beter. Ik was even bang dat ik een longontsteking had, maar dat lijkt niet het geval te zijn.

Ik neem het zoals het komt. Op de een of andere manier lukt me dat de laatste tijd erg goed, hoewel ik niet helemaal door heb wanneer ik nu wel initiatief moet nemen en wanneer niet. Soms heb ik het idee dat ik daardoor wat te passief ben. Maar ja, de natuurlijke aard van de winter is stilstand, met ruimte voor contemplatie, dus ik moet niet zeuren want de geestelijke ontwikkeling staat niet stil.

Groetjes

rené

PS: als er iemand op de foto staat die dat niet wil: laat even weten dan haal ik die onmiddellijk weg.