Vanuit het vliegtuig genomen, deze aanblik was al een hele verrassing.
Ik had werkelijk geen idee wat me te wachten stond. Als ik ergens heen ga waar ik nog nooit geweest ben wil ik van tevoren niet weten hoe het er uit ziet, ik gebruik dus nooit streetview bijvoorbeeld. Als ik dat wel zou doen hoef ik er eigenlijk niet meer heen, naar mijn gevoel, want dan weet ik al zo’n beetje hoe het is omdat ik tamelijk visueel ben ingesteld. Dat gold dus ook voor Bangkok.
Ik had wel gehoord dat er hoogbouw was, maar ja waar niet, dacht ik nog. Nou dat was dus echt een complete verrassing: het bleek een soort New York te zijn. Al waren er natuurlijk grote verschillen, vooral wat het begane grond gedeelte betreft. Dat was lekker Aziatisch rommelig, een beetje met Kathmandu te vergelijken. En de wolkenkrabbers waren zo mogelijk nog buitenissiger dan die in New York, al ben ik daar een hele tijd niet geweest zodat ik het niet goed kan vergelijken. Maar ik vond ze van een ongekende creativiteit getuigen, net als veel overige zaken trouwens. Ik ben in die paar weken echt een Thailand fan geworden.
Heel veel dingen bleken heel anders dan ik “verwacht” had. Zo bleken heel veel zaken goed geregeld, zoals het openbaar vervoer en de hotels, en kwamen de taxichauffeurs hun afspraken na.
Groetjes
rené
We zagen eerst de wolkenkrabbers op de vorige foto, maar het vliegtuig maakte bij Bangkok een enorme bocht dus dit zagen we later: rijstvelden waar de oogst al is binnengehaald, neem ik aan.
Vanuit het vliegveld namen we een taxi naar het van tevoren besproken en betaalde hotel, ik begon meteen te fotograferen om drie weken later na 7000 foto’s pas op te houden. Van deze weg heb ik er tientallen, maar ik laat alleen deze zien. Overal enorme billboards trouwens met reclame, maar daar heb ik niet echt een goede foto van kunnen maken.
Dit was het uitzicht vanaf het dak van het hotel op de achtste etage waar ook een zwembad was, hetzelfde uitzicht hadden wij vanuit de kamer, maar we hielden de blindering omlaag omdat het anders veel te heet werd.
Dit is het uitzicht vanaf het dak naar de andere kant. Op de volgende foto is deze plek zichtbaar vanaf die 314 meter hoge Mahanakhon wolkenkrabber die je daar op de achtergrond ziet. Daar zijn we namelijk bovenop geweest.
Op éénderde van links, vlak boven de onderkant, heb ik een klein rood pijltje gezet om aan te geven waar op de vorige foto Jan stond.
Hier wat dichterbij gehaald. Zie het dunne rode pijltje links vlakbij de rand op éénderde van de bovenkant, daar is ons zwembad te zien op de achtste etage van ons hotel.
En dit vond ik helemaal een wonder, dat ik ons zwembad vanaf de toren kon fotograferen plus een van de hotelgasten.
Enorm veel gebouwd de afgelopen jaren dus.
En nog steeds wordt er flink wat bij gebouwd.
Drie keer hebben we over de rivier gevaren, was echt geweldig, komt nog een blogje van.
Veel zwembaden op daken. Ik snap alleen niet dat mensen het konden volhouden in die zon, het was snoeiheet.
Van alles te zien op die daken.
Dit is de skytrain die we vaak namen.
Vanaf 314 meter hoogte.
Voordat we op het dak kwamen was er een etage van waaruit je ook alles goed kon zien, met een spiegelplafond.
Spiegelplafond.
Een heel resort op het dak.
En tenslotte het dak op. Daar bleven we niet lang want het was er werkelijk snoei en snoeiheet.
En dit was een heeeeeel enge attractie daar op het dak. Je moest je schoenen uit of slofjes aan, en mocht geen camera mee, dus we fotografeerden elkaar vanaf de kant.
