Zou je behalve de e-sigaret nu ook een e-bakkie koffie hebben?
Gek is dat, alle dingen die er in mijn jeugd niet waren geven mij nog steeds een extra gevoel van bijzonderheid, bakfietsen dus bijvoorbeeld. Die waren er in mijn jeugd ook wel, maar heel anders en zeker niet voor de zaken waar ze nu voor gebruikt worden. Plus dat de vormgeving natuurlijk compleet verschilt van toen. Bovendien worden ze nu in veel grotere aantallen gesignaleerd.
Is natuurlijk een goede ontwikkeling: ze vervangen in vele gevallen kleine vrachtautootjes, en dat scheelt weer in de drukte en de uitlaatgassen. Hoewel steeds meer auto’s elektrisch rijden, dat laatste zou dus op den duur niet zoveel uit moeten maken.
Ik ben veel thuis aan het hoesten, dus dat betekent dat er praktisch alleen maar uit-mijn-raam-blogjes hier verschijnen. Eergisteren was ik op weg naar de Westertoren maar ben halverwege omgekeerd, die kou had toch teveel invloed op mijn longen. Ondertussen gaat het ’s nachts heel goed, ik slaap als een os. Komt misschien ook omdat ik helemaal niks drink en op tijd naar bed ga, plus mijn internet gebruik beperk.
Groetjes
rené
Sociaal ondernemen, dat doen ze kennelijk bij restaurant Freud.
Ook zonder te solliciteren kun je heel gezond ( gaan) fietsen.
Deze bakfiets en jongen horen bij Sterk Staaltje, een zaak met verse groenten-gerechten, groentes en fruit etc. in de Staalstraat, bij buurtgenoten wel bekend als de groeten-juwelier (vanwege de prijzen). Vóór corona kocht ik daar regelmatig wat, maar dat is een beetje uit het systeem geraakt. Ik zag deze jongen een keer over het pleintje bij het Pentagon fietsen waar hij een net door hem geleegd blikje frisdrank in een open bakfiets gooide. Ik zal je verrassen, dacht ik. Ik heb dat blikje eruit gehaald en, omdat ik toch die richting uit wilde, aan het stuur van zijn bakfiets gefrummeld die voor de winkel stond. Een soort instant-karma. Daar zal hij toen wel behoorlijk zijn hoofd over gebroken hebben, hoe dat nou in ’s hemelsnaam mogelijk was.
Bakfiets van de Regenboog
Geen idee, maar je ziet bijna nooit ronde bakjes.
het wijnhuisje.
Het Noord-Hollands nieuws wordt per bakfiets afgeleverd.
Incontinentie-materiaal?
Brood?
Thee dus.
Own less do more, staat er. En: sign in for the Netflix products.
Human Performance Institute, nooit van gehoord. Wel van ONE.
Ik was een paar jaar geleden dol op frisdrank van het merk Carpe Diem. Die hadden drie smaken, waarvan eentje Camboucha, al schrijf je dat niet zo denk ik. Die lustte ik niet, maar ik was gek op de kruiden-variant, een van de andere drie smaken. Maar net als ongeveer 20 andere producten waar ik verzot op was is dat bij de AH van het toneel verdwenen in de loop der jaren. Zoals bijvoorbeeld de vegetarische boterhammenworst met kruiden, de kruiden-humus van Maza, Wilkinson scheermesjes (althans al een hele tijd niet meer aanwezig), de vegetarische filet americain van een bepaald merk (die ze nu hebben is niet te vreten) etc. etc.
die zie je minder vaak tegenwoordig heb ik de indruk.
Die bak zie ik altijd hier aan het eind van de straat staan.
Partner Koeriers. Bezorging van partners?
Een gezonde toekomst voor Amsterdammers, aan huis bezorgd.
Medicijnen? Ze brengen geen medicijnen rond, schreef een facebook-vriend, maar komen wel bij mensen thuis, om medicijnen toe te dienen neem ik aan.
DHL, ik vind het ontwerp eigenlijk helemaal niet bij DHL passen.
