Auteur: René

Heel lang was ik er niet geweest en eigenlijk ging ik er nu heen om via een omweg naar mijn tuin te fietsen. Ik wilde de vanzelfsprekendheid van de route daarheen doorbreken.

En ik wist niet wat ik zag. De graffiti was overweldigend, gemaakt door echte graffiti-kunstenaars, de beste die er zijn, dat kan niet anders.

Maar ik was ook verbijsterd hoeveel er gebouwd werd in die omgeving. Allemaal dure appartementen, zei een gemeenteambtenaar die ik sprak. Die kwam op mij af omdat hij mij zag fotograferen. Hij wees op een flat en zei: de goedkoopste is 8 ton. Ik zei dat ik geen bezwaar had tegen dure flats, als ze maar voor Nederlanders gebouwd worden en niet voor rijke buitenlanders als speculatie-object of pied d’a terre, en als er ook sociale huurwoningen gebouwd worden. Maar dat laatste was volgens hem niet het geval als ik hem goed begreep. Dat komt o.a. door die verhuurdersheffing waardoor de woningbouwverenigingen minder te besteden hebben, en soms zelfs de sociale huurwoningen verkopen.

Over dat bouwen komt nog een blogje, dit blog gaat alleen over de graffiti.

Groet

René