Amsterdam-centrum

De herstelde kademuur aan de Grimburgwal.

Elke keer als ik de buurt in ga ben ik weer verbaasd over wat ik allemaal aan onverwachte dingen zie. Zoals op deze wandeling van donderdagavond (of was het woensdagavond?). Zo zag ik dat de ingestorte kade op de Grimburgwal weer helemaal hersteld is en naar mijn gevoel ook breder gemaakt, zag ik vóór de Stopera het slot van een opnamedag van een film (blijkt van detective-serie de Valk geweest te zijn, zei Liesbeth Wegink op facebook), de vers-geplante bomen op het Rokin, de Amstel zonder de gebruikelijke rondvaartboten en een Corona-inrichting van Puccini.

Ik zag natuurlijk nog veel meer, maar alleen van het genoemde heb ik foto’s. Dit blogje is van gisterenavond, tijdens het Songfestival gemaakt. De hele tijd het geluid aan, maar als ik het even, of iets langer, wilde kijken stopte ik met de fotografie en pakte ik het scherm van de NPO, ik vond het wel grappig zo achter de computer met die twee dingen tegelijk bezig te zijn. Alleen maar songfestival kijken vond ik saai want sommige nummers vond ik niet de moeite waard om daar langer dan twee seconden naar te kijken, maar andere zag ik helemaal. Zo had ik als top vijf: 1) Zwitserland 2) Oekraïne 3) Frankrijk 4) Italië en 5) Nederland. Dat was trouwens de eerste keer dat ik het Nederlandse liedje zag en hoorde, en ik vond het echt leuk. Maar ik zit er altijd erg veel naast, dus de echte uitslag zal er wel heel anders uitzien.

Nou het was een enerverende puntentelling, gek genoeg vond ik dat hele gedoe echt een feestje, zal wel toch door het licht aan het einde van de Corona-tunnel komen. Het enthousiasme kreeg er beslist iets oprechters door, net een graadje overtuigender dan de gebruikelijke positivistische blabla. En na het “waterlied” van de organisatie nu een prachtige clip met o.a zangeres Grace. Maar de uitslag was inderdaad anders dan ik gedacht had: 1) Italié 2) Frankrijk 3) Zwitserland 4) IJsland 5) Oekraïne. Maar vier van de 5 in de top-vijf, dat dan weer wel.

groet

René

De kademuur van een afstand.
De Munt.
Het Rokin met de nieuwe bomen. Dat was altijd een heel smal stoepje, maar dat hebben ze echt breder gemaakt en opgekalefaterd met bankjes en bomen dus.
Amstel zonder de rondvaartboten die daar altijd liggen.
Voor de film.
Idem. De rechter boot voer rond om de gewone passerende boten te waarschuwen. “Niks aan de hand hoor” riepen ze, want het zag eruit alsof er naar lijken gezocht werd.
Het was een tamelijk grote productie.
Normaal staan hier tafeltjes en stoeltjes, maar Corona……