“Politiek is domein van witte elite” staat op de voorpagina van Het Parool dat daar ligt. Bij de vuilnisophaaldienst ligt dat anders.
Ik heb wel te doen met die vuilnismannen tegenwoordig. De vuilniszakken worden stelselmatig open gemaakt door mensen die op zoek zijn naar plastic flesjes en blikjes, soms ligt er zoals hier meer buiten de zakken dan er in. Het doet me aan Kathmandu denken, daar was een pleintje vlakbij het hotel waar we zaten dat werkelijk gelijk een vuilnisbelt was af en toe. Dat begreep ik toen niet helemaal maar nu wel: in Kathmandu zijn natuurlijk veel meer armen dan hier die uit nood nog altijd iets van hun gading vinden tussen de rommel die anderen weggooien.
Een gevolg is ook dat er intieme dingen uit die vuilniszakken openbaar worden. Zo zie ik daar bijvoorbeeld een brief liggen van het CAK, het Centraal Administratie Kantoor, de overheidsinstantie die bijvoorbeeld de wettelijk verplichte eigen bijdragen vaststelt en int. Ik scheur dat soort dingen altijd in snippers, net zoals ik oude pasjes altijd doormidden knip als ze verlopen zijn.
Er is hier zoals gebruikelijk altijd van alles te zien, dit blog is weer eens een dwarsdoorsnede van de straat-TV die ik hier altijd aan heb staan. Mocht er iemand op een foto te zien zijn die dat niet wil, geef maar een seintje dan haal ik betreffende foto weg.
Groetjes
rené
Heeft hij het of wil hij het niet krijgen?
Multo bene.
Je moet het wel behoorlijk bijhouden, ik vraag me af hoe het er uit ziet als je er een maand niks aan doet.
Dat vind ik altijd het geweldige van die bankjes: het zijn trefpunten van verschillende werelden.
Dikkere mensen lijken soms wel gezelliger/vrolijker. Maar dat is misschien net zo’n vooroordeel als dat ik vroeger had toen je nog mocht roken in de trein: daar was het voor mijn gevoel in de rook-coupés ook altijd gezelliger, ik ging er soms met opzet zitten. Eerst mocht je echt overal roken in de trein als ik me goed herinner, en later kreeg je volgens mij speciale rook-coupés. Dit in het kader van “opa vertelt weer eens hoe het vroeger was.”
Alles wordt op fietsen vervoerd, zelfs de meest vreemde wezens.
Aanvaarden hoe het is en blijven genieten.
Bijeenkomst naast de coffeeshop hier tegenover.
Neeeeeeee…….ooooooooh!!!!!!!!
Eeuwige vriendschap.
Daar kan je lang over discussiëren.
Ik denk altijd dat monniken maar matig belangstelling hebben voor profane dingen, maar sinds ik een tijdje geleden een monnik een vrouw zag fotograferen, waar ik een foto van maakte en hier toen heb laten zien, denk ik daar anders over.
Indiaans bloed? Hij lijkt me sowieso uit het buitenland afkomstig.
Hier snap ik dus gewoon niks van.
Bekend kunstenaar waar ik altijd de naam van vergeet, ziet er altijd geweldig uit, doet inderdaad ook iets met kleding.
OV fiets.
Doet ook iets met (haar eigen) kleding.
Dit moeten ze dus doen als het vuilnis uit de zakken is gehaald, brrr.
Wat kan straatfotografie toch mooi zijn.
En wat kunnen mensen toch mooi zijn, of wat ZIJN mensen toch mooi!!!!!!!!!!