Tussen centrum A’dam en Cruquius

Ik heb er nooit gezeten maar van buitenaf ziet dit café er erg leuk uit, beetje East of Eden. Dat laatste was een café tegenover het Tropenmuseum maar is zodanig verbouwd dat alle charme er uit verdween.

Eergisteren een blogje gezet over Cruquius, maar voordat we daar waren hadden we al heel wat gezien en gefotografeerd. Fotografie is een hulpmiddel bij kijken, het intensifeert.

Wat verder over de afzonderlijke foto’s te zeggen valt zet ik er onder.

Overigens: ik had al 3 dagen geen reguliere toegang meer tot internet, kan er dan wel op met een rescue-stick maar moet dan elke keer alle gebruikersnamen en wachtwoorden intikken, en dat is echt gruwelijk. Het wachtwoord van mijn blog is b.v. een stuk of 20 letters en cijfers lang. Maar nu is het opeens weer terug, zou dat door de zonnestorm komen? Op internet wordt die magnetische storm op sommige youtubes met spirituele inhoud trouwens gezien als een enorme stimulans ter bewustwording. Ik voel ook al tijden dat er iets behoorlijk aan het veranderen is. Ook bij mezelf, zondag b.v. naar ecstatic dancing geweest: 2,5 uur dansen op ambient-achtige miuziek zonder dat er gesproken wordt, een fantastische ervaring. Dat past in een sterke behoefte mijn comfort-zone te verlaten.

Groetjes

rené

Tegenover de KOP van OOST. Hier ga ik vaak eten, het is een vegetarisch restaurant waar je zelf je eten opschept dat vervolgens gewogen wordt waarna je naar gewicht betaalt. Alleen met pinpas kun je afrekenen. Het is erg lekker en je staat binnen een half uur weer buiten.
Aan het water bij de KOP van OOST.
Zelfportret in rood.
Iemand zei laatst dat ze daar in een ver verleden had gewoond.
Vaak uit de trein gefotografeerd, maar nu dus een keer goed.
Blijf bewegen is het motto.
Als je ouder wordt krijg je vaak evenwichtsproblemen, ik ben zelf niet meer zo stabiel als een tijd geleden, alhoewel het erg meevalt, vanwege de yoga waarschijnlijk. Mijn vader had het ook, die gebruikte mijn moeder vaak om niet om te vallen totdat hij een rollator nam.
Verbouwde pakhuizen aan de Cruquiuskade (?).
Het water aan de andere kant ervan, de Entrepothaven).
Idem
Achter een van deze ramen woont een van mijn exen. Het grappige is dat ik met hem in Groningen, waar hij toen nog een huisje in de hoerenbuurt had, een keer bij Pim Fortuijn langs ben geweest waarmee hij bevriend was. Nu woont hij dus naast het RJH Fortuijn plein, weliswaar een andere Fortuijn (bestuurslid geweest van de KNSM) maar toch.
Deze en de volgende twee foto’s nog steeds vanaf hetzelfde punt genomen.