Jaar: 2025

Je hebt van die dagen dat alles meezit. Soms is het niet te benoemen of beschrijven waarom je dat zo ervaart, maar soms is het zo duidelijk dat je het wel kunt vertellen.

Gisteren was het zo’n dag voor mij. Aan een stuk door gebeurden er leuke dingen, niet alles intens spectaculair en dus schrijf ik hier alleen de opvallendste zaken op.

Het begon met iets dat ik moest betalen: Jan stuurde me een tikkie voor de autohuur van de auto die we op Samos huren als we daar 14 dagen naartoe gaan. In dat soort gevallen schrijf ik datzelfde bedrag van mijn spaarrekening naar mijn betaalrekening over, deed dat nu weer, en keek ik tegelijk maar eens naar de laatste betalingen. Dat doe ik anders nooit en hier was de eerste verrassing: op 19 maart had ik een bedrag van maar liefst € 600,- teruggestort gekregen van Vattenvall, mijn gas en electriciteits-leverancier, wegens teveel betaald. Omdat mijn fiets al weken kuren heeft, rare geluiden en zelfs een keer een blokkade, en daarenboven eergisteren ook nog eens de ketting er af was gelopen, vond ik dat ik nu wel een nieuwe fiets mocht aanschaffen. Met de oude naar het Waterlooplein om te vragen wat een reparatie zou kosten met in mijn achterhoofd om dan ter plekke te laten weten dat ik dat te duur vond en hoeveel een nieuwe tweedehands-fiets kostte, om dan die oude daar achter te laten. Ik kocht een Gazelle omafiets en kreeg voor mijn oude fiets € 20,- terug omdat ik wat aarzelde over de prijs van die Gazelle. Dat was dus een prachtig uitgevoerd plan, want het is een heel gedoe om netjes van je oude fiets af te komen. Ik moest € 170,- betalen en gevoegd bij de € 245,- voor de auto had ik dus zelfs nog iets minder dan €200,- over het Vattenvall bedrag.

Toen had ik zoveel energie opgedaan dat ik ook nog mijn belastingaangifte ben gaan doen. Daar zie ik altijd vreselijk tegenop ondanks het feit dat ze je dat tegenwoordig erg makkelijk maken omdat ze alles al weten en voor je ingevuld hebben. Ik was daar 5 minuten mee kwijt en bleek aan het eind € 538,- terug te zullen krijgen, geen idee waarom.

Jippie dus.

Daarna op mijn nieuwe fiets naar de tuin gereden, en daar een wandelingetje over het complex gemaakt. Met de camera om natuurlijk, en in het kader van de lucky day verschenen daar vervolgens twee puttertjes, die zie ik daar anders nooit, een zwartkopje en een lijster voor de lens. Gevoegd bij het feit dat ik gezellige gesprekjes met twee medetuinders had was dit een beetje de kers op de taart. Of misschien wel het belangrijkste!

Groetjes

rené