Ik was er nog nooit geweest. Ja de eerste keer toen ik naar het VU-ziekenhuis moest, op 2 januari vanwege mijn oog. Maar toen heb ik er niks van meegekregen, te druk met de weg te vinden.
Ik had er geen oog voor, kan je zeggen.
Maar nu dus wel: ik moest er zijn voor de eind-controle van mijn oog en alles bleek weer goed. En dat heb ik gevierd met twee croissants met kaas en een uitgebreid bezoek aan de omgeving van de VU. Ik waande me in New York, of Rotterdam. Ik hou van hoogbouw en kwam dus volledig aan mijn trekken.
Gelukkig deed mijn camera het toen nog, die is inmiddels stuk: er loopt een dikke zwarte veeg door elke foto die ik neem. Het is al de derde keer dat hij onbruikbaar is, ik denk dat hij gewoon versleten is. Nou heb ik hem pas drie jaar, maar ik heb er zoveel mee gefotografeerd dat je die drie jaar wel voor zes kan tellen. Tropenjaren voor zo’n apparaat.
Wel jammer dat het net nu gebeurt want over twee weken heb ik hem echt nodig vanwege de sterke telelens die ik er voor heb en de vogeltjes in Kaap Verdië.
groet
rené
