Uit mijn raam gekeken
Kijk maar gezellig mee.
En al is het allemaal niet spectaculair, het is zoals alles eigenlijk altijd de moeite waard.
Het is het leven zelf, en zeg daar maar eens van dat het niks is.
Mijn makke is wel een beetje dat ik moeite heb te beoordelen wat anderen die een hogere drempel hebben interessant vinden. Ik vind namelijk echt alles leuk, en dat is in deze snelle wereld met een grotere prikkelbehoefte niet echt een pre. Maar zoals vaker gezegd, ik maak die blogs toch echt op de eerste plaats voor mezelf, al vind ik het wel leuk als mensen meekijken.
Maar er zit bij mij toch ook iets achter van een ” ideologie” van het waarderen van wat is, van het leven in het NU dus ook. En het besef dat alles EEN is omdat we allemaal dezelfde kern hebben.
En als je dat eenheidsbesef hebt is het nog eens extra pijnlijk om te zien dat Rusland, net als Israel deed, ziekenhuizen bombardeert. Dat zijn niet alleen oorlogsmisdaden maar ook het bewijs voor het loslaten van alle menselijke waarden. Wanneer dringt dat besef door?
Groetjes
rene
